Grunn schraait
n heule enne wieder
kieken most veurbie t enne
en zun dij laangs dieke glid
mit wad dij komt en goat
generoaties noa mekoar
aaiw noa aaiw
bekwoam noest waark
zo was t en is t nog
der is wel wat aans worden
schatten binnen respektloos
spolt uut eerde
’t laand, laand van klaai
klaai brocht deur zee
aaiw bie aaiw opbaauwd
t oolste is bewaarkt
grond van Europa
hoavikken kwoamen
vlaigen rond hoog boven t laand
en staalen der zaail
zaail oet mouder oardes schoot
dut eerde trillen roupen jeuzelen
leegte moakt nou vergreld en grammiedeg
eerde schraait en trilt oet pien van vloagen
wat-woar hestoe te over
licht gas dat opbraand is
veur t haaile laand is
Grunn is d aainigste veur elkenaaine
moar ook elkenaaine veur aainigste
Heleen van der Tuin
